Iz 1999. godine pamtimo brutalni masakr, prvi veliki takve prirode koji je potresao svijet. U američkoj saveznoj državi Coloradu u srednjoj školi Columbine dva učenika starosti 17 i 18 godina izvršila su oružani napad ubivši 13 učenika i profesora, nakon čega su presudili i sebi.
Nisam još nigdje pročitao da je netko opčinjen i zaluđen igrom Farming Simulator (u Americi) uzeo traktor i lopatu i nahranio 20 gladnih.
Kriviti videoigre je teska glupost.
Pocinioci ovih ubistava su imali pre svega ozbiljne traume, bili su cesto zlostavljani od strane bliskog okruzenja, trpeli su odredjene pritiske i sl.
Problem najcesce dolazi od kuce.
Tu je ili u pitanju zlostavljanje, fizicko, seksualno, mentalno.
Ili potpuno zanemarivanje i ignorisanje
Treci faktor jeste ogroman pritisak koje neko trpi od strane roditelja. Neispunjavanje zacrtanih ambicija prouzrokuje strah, frustraciju, nervozu i dovodi do patologije.
Video igre ili filmovi tu nemaju nikalav presudan uticaj. Muzika takodje.
